Dünya güzelleri şiirler yazmak isterim sana fakat güzelliğinde cenneten gelen bir hoşnutluk var dünayadaki kelimeler bunu yetmiyor. Yüzün güzelliğin tanımı kalbin ise saflığın tanımı sanki. Öyle masum geliyorsun uzaktan uzağa yakınlaşıyorsun sanki gittikçe. Yakınlaştıkçada güzelleşiyorsun. Kalbimi sana karşı engelleyemez oluyorum. Kalbime ilk defa “dur” demek istemiyorum. Git diyorum, git ki mutlu olasın diyorum. Hissediyorum seni saflığını temizliğini. Peki ya sen, sende hissediyor musun yaklaşan bu güzelliği. Hissediyorsan belli et, belli etki koşa bileyim sana. Öyle sessizce değil bağırarak, haykırarak. Ben aşık oluyorum diyerek koşayım sana. Herkes duysun herkes bilsin, bilsin ki anlasınlar hislerimi, hissedecek olduklarımı. Oysa çok zor beni daha tam tanımıyorsun bile, belki bende seni tam olarak tanımıyorum fakat hissediyorum seni, içindeki o güzelliği. Işık yak bana geçeyim durmadan. Uzak olsada olur yol sen bana ışığı yaktıktan sonra yorulmam, yorulmamam gerektiğini bilirim çünkü. Bilirim güzel şeyler olacağını. Güzellikler içinde bulacağım o saflığını. Seni saf ve temiz sevmek isterim. Sen ister misin ki bu saflıkta, kalp güzelliğinle bana eşlik etmeyi. İster misin bu dünyaya saflığı, temizliği, gerçek olan sevgiyi öğretmeyi?
​