Çocukluğu dağınık geçmiş bir insanın düzenli olması hayatını düzene sokması çok ama çok zordur. Evet imkansız değil ama çok bedel ödemesi çok çalışması gerekir kişi bunun farkında olmalıdır. Maalesef yaşadığımız iyi ve kötü bir çok olayda çocukluğumuzun çok büyük etkisi var .Çocuk sevmeyi sevilmeyi değerli olmayı ilk ailede öğrenir. Bazen de şiddeti saygısızlığı değersizliği öğrenir bu tamamen kimin kucağına doğduğunla ilgilidir. İnsan hangi aileye doğacağını seçemez bu tamamen kader ya da şans artık nasıl adlandırırsanız. Coğrafya kaderdir derler bence en büyük kader hangi aileye sahip olduğun hangi annenin kucağına doğduğundur .Bu bazen bizim için en büyük avantaj yada dezavantaj olabilir.O yüzden kendi çocuklarımızın şansı olmalıyız. En başta çok ama çok sevmeliyiz bu o kadar önemli ki sevgiyle ancak aşılabilir bütün sorunlar sevgi en büyük iyileştirendir. Çünkü sevmediğimiz ya da sevgimizi belli etmediğimiz çocuklar kötü niyetli insanların avları haline gelirler ,ufacık bir sevgi kırıntısı için her türlü tavizleri verirler çünkü annesinin bile sevmediği çocuklar kendilerini sevmeyi öğrenemezler ve içten içe değersizlik yaşarlar ve ömür boyu mutsuzluğa mahkum olurlar çünkü bu algının değişmesi çok ama çok zordur. Bizim çocuklarımıza bunları yapmaya hakkımız yoktur kendi tercihleri değilken onları dünyaya getiren bizleriz o halde onları sevmeli sahiplenmeli hak ettikleri değeri vermeliyiz haklarına saygı duymalıyız kişiliklerine saygı duymalıyız ancak böyle yaparsak mutlu bir birey yetiştirmiş oluruz. Mutlu yetişen çocukların beyin gelişimi bile farklıdır. Bu çocukların iyi şeyler yapması dünyayı iyi yönde değiştirmesi daha muhtemeldir .Çünkü bizim ve dünyanın geleceği çocuklardır, çocukların elindedir. Daha güzel ve yaşanılası bir dünya istiyorsak çocuklarımıza sahip çıkmalıyız, hatta bu devlet politikası haline gelmeli aileler eğitilmeli en önemlisi kadınlar eğitilmeli anneliğe hazırlanmalı nasıl araba kullanmak için bir dizi eğitimden geçiyorsak anne baba olmak için de eğitim almalıyız gerekirse tedavi olmalıyız .Dünya üzerinde sevgisiz eğitimsiz tek bir çocuk bile kalmamalı çünkü onlar bizim çocuklarımız ve her şeyin en iyisini hak ediyorlar. Hayırlı evlatlar istiyorsak öncelikle hayırlı anne baba olmalıyız ,çocuklar bizim yansımamız onlara hangi dili öğretirsek onu öğrenirler bizde onlara sevgi dilini öğretmeliyiz bu hepimizin görevi.