“Yaşamak istiyorum anne!
Yaşamak ve dünyayı iyilik sarsın istiyorum.
Hep düşlerimde beslediğim o ‘Özgür Dünya’yı görmek istiyorum.
İnsanlar birbirlerine kıymasın istiyorum anne!
Bir kediye, bir köpeğe, bir kuşa, bir karıncaya zarar gelsin istemiyorum anne!
Sevgi yönetsin tüm dünyayı.
Bir çiçeği, bir böceği sevmekle başlasın tüm güzellikler.
Sevmek varken bu nefret bu kavga neden anne!
Seviyorum anne, seviyorum.
Bir kediyi, bir köpeği,
Bir kuşu, bir karıncayı,
Bir çiçeği, bir böceği seviyorum.
Anne sadece bu kadar değil!
Ben bir kızı da seviyorum.
Bir bakışı var ki anne;
Yüreğimi okşuyor.
Bana sevmeyi, sevdayı öğreten o be anne.
Ona söyleyemedim henüz.
Ama açılacağım.
Çıkıp karşısına:
“Sevdalım!” diyeceğim.
Ama zamanı var anne.
Hele şu sınavlarım bitsin açılacağım.
Vurdular anne bana, vurdular.
Bir ara sokakta öldüresiye vurdular.
Kalabalıklardı anne, kalabalık olmasalardı bir şey olmazdı.
Tekmeyle vurdular, sopayla vurdular.
“Vurmayın, öldüm!” dedim.
Yine vurdular be annem.
Ölüyorum anne, ölüyorum.
Sınavlarımı bitiremeden,
Sevdamı söyleyemeden ölüyorum.
O yıllardır kurduğum Özgür Dünya’ya kavuşamadan ölüyorum.
Ölümden korkmuyorum da;
Bir gün unutulmaktan korkuyorum..”
#DüşlerindeÖzgürDünya
#AliİsmailKorkmaz