düşünmeden edemiyorum seni..çok garip bi duygu, gülerken içinin ağlaması .. ağlarken içinin gülmesi. sürekli bu hissi yaşıyorum ama yinede garip geliyo. gözlerimi kapatıyorum seni yanımda hayal ediyorum.seni ezberleyebilirim.aslında ya düşündüğüm kişi değilsen? beni mutlu eden sıcaklığın içinde buz tutmuş birimi var acaba? yoksa sendemi gülerken ağlıyosun.ağla, sürekli ağla. beni düşünmeni öyle isterdim ki, mutlu ettiğin kişinin ben olmasını. bencilim ben.seni anlatamıyorum..eğer anlatırsam mükemmel zannederler seni.ama değilsin.ama yinede anlatamam ki. karmakarışığım, çözülmicek hissi çok korkutuyo beni. ya sen beni bulmalısın ya da ben seni. böyle olmalı,olsun..mükemmel değilsen neden böyleyim? korkuyorum,çok korkuyorum. başkasının olcak hissi okadar kötü ki. gel. ben seni istiyorum bi başkasını değil,sadece seni. boğazımda kelimeler düğümleniyo, gözlerimden yaşlar akıyo ama yine gelmiyosun. çocuklaşıyorum. belki ağlarsam getirirler seni bana. sende tanırsın beni. belki seversin.ama saçmalarım ben.düşünsene karşında öyle duruyorum ve sen bana bakıyosun..işte ozaaman gözlerimdeki gülümsemeyi gör,kalbimin nasıl attığını hisset. seninde atmalı artık. ayrı yerlerdeyiz ama yinede gel.ezberledim seni ama gelsen tanıyamam.