Ufak tefek şeylere takıp,saçma sapan anlar yaşıyorum.Yazıya yazınca bir anlaşılır tarafı var fakat,birebirde saygı duyulmayacak şeyler.
Bakış açılarıyla alakalı bir durum gibi ama nerden bakarsan bak aptallık baki bişey.Çözümü bulunamayan ,beklenmedik bir anda boğazınızın ilmik ilmik olduğu ,yüzünüzün kızardığı bir anda dışa vurum olarak çıkabiliyor.
Buna tedbirler alabilirsin belki ama işleyeceğini pek sanmıyorum.Başka bir perspektiften bakıyorum çünkü içinde ben varım.
Başkası olsa bakmam basite indirgeyip bu böyle diyip o kişiye o şekilde davranırım.Bazen de davranmam,benim kafamda o an ne yaşadığımla alakalı bir durum.O anda başka bişey odaklıysam basitleştirdiğim anı,unutup başka moda geçebiliyorum.
Bazen yararlı oluyor fakat bazen unuttuğum an aklıma geliyor .Bu anı karşımdaki kişinin bana davranışıyla hatırlayabiliyorum.Kötü bir duygu,sürekli iyi duygular istemek çok uçlarda bişey mi onuda pek bilemiyorum.Lakin mutluluk ,iyi hissetmek gibi duygular başka kişilerin duygularına zarar vermiyorsa,neden kötü bişey olsun ki?
Neden mutlu olduğumuz anlar,genel bir çerçevenin dışındaysa üvey evlat gibi davranıyoruz.Onlar bizim hislerimiz gülümsememize neden oluyorlar.Mutlu olduğunuz anları,duyguları sevin,onlara sahip çıkın.Kendinize ve çevrenize zarar vermiyorsa tabi.Özgürlük böyle bir şey heralde
Ben kendimle mutlu olmayı seviyorum,yanlızlığımı seviyorum.Tek derdimin kendim olması güzel bir şey.Evlilik bana göre sex ihtiyacını ve çocuk sevme ihtiyacını karşılayan cefakar ve vefakar aile ortamı kurmak.Bu ortam çok sevimli görünse de çok problem çıkartan bir ortam da olabilir.
Bireysel özgürlüklerin gidebilir.Aile kurmak isteyen bir yapım yok,bunu bilimsel ve entellektüel kafayla falan da söylemiyorum.
Benim kapasitem yetmez onun için.Aile kuran insanların daha atik ,daha çalışkan,sevgi dolu karakterli insanlar olması lazım.
Bunların çoğu ben de yok.Onun için diyorum ki her önüne gelen içeri boşalmasın.İçerden 9 ay sonra başka bir insan evladı geri geliyor baba diye.Sıkıntılı bir durum bakacak halin de yoksa,dram,dram,acı,acı.
Sonuç olarak sokakta küfürlü bir söz vardır inaşaallah gelecek nesiller,sakla samanı gelir zamanı yerine bunu atasözü olarak kullanır.
Yiyemeyeceğin yarrağın başına geçme derler.