Duvarlar

Kalbinde yüksek duvarlar var,
bazen farkında bile değilsin.
Her biri,
geçmişin bir yarası,
her biri,
açılmamış bir yara gibi.

İçine kapanırsın,
gözlerinin derinliklerinde kaybolur zaman,
ama duvarlar büyür,
her yalnız gecede,
birer birer yükselir.

Bazen bir bakış yeter,
ama o bakışla,
görmediğini görmek istersin.
Bazen bir dokunuş,
ama duvarlar o kadar serttir ki,
en yumuşak eller bile
paramparça olur.

Ve bir gün,
duvarların ardında yalnız kalırsın,
kimseyi içeri almaz,
ama kimseyi de dışarıda bırakmazsın.
Çünkü en büyük hapis,
kendi duvarlarının içinde olmaktır.