Kasvetini besleyen ve kasvetinden beslenen insan için her tür hüzün afyondur. Kasvetinden kaçan insan için de mutluluk bir afyondur. İnsan, diğer insanlardan kurtulduktan sonra kendini ortaya koyacaktır. Fakat bunun yolu ne kasvete dalmaktan, ne de kasvetten kaçmaktan geçer. Hakikat benliği sarmışsa ve felsefe insanı kontrol altına almaya başlamışsa yollar parçalanır. Tabular yıkılır, insan bir harabedir.