Ekmek Parası

Pazarda bir şeyler satmaya çalışan köylü kadının tepesine dikilerek, yüksek sesle “Kaç kuruş incir kurusu?” diye seslendi iyi ve bakımlı görünen adam.

Kadın her seferin “otuz lira” dese de adam sürekli aynı soruyu soruyordu “kaç kuruş” diyerek. Köylü kadında her seferinde aynı cevabı veriyordu adama.“Bu paraya incir kurusu olmaz! İndir onu indir” dedi adam.

Titrek sesle “Yayla çıkıp kendim topluyorum. İki üç kök incir ağacım var. Ayağım aksıyor buna rağmen çocuğumun okul masrafını çıkarmak için buradayım. Kilosunu yirmi beşten vereyim.” diyerek cevapladı köylü kadın.

Bu sırada adamın telefonu çaldı ve telefondakine yeni aldığı villadan uzunca bahsetti. Vereceği mangal partisine de davet etti.

Bense birkaç metre ileride işi gücü bırakıp olanları izliyorum. İnsanlara yukarıdan bakan kişilere tahammülüm yok.

Kadının önünde alt tarafı alt tarafı iki poşet incir kurusu vardı. Zaten başka da bir şeyi yoktu. Resmen sığıntı gibi bir pazarcının yanında yere oturuyordu ve her halinden o incirlerden gelecek tüm paraya ihtiyacı vardı.

Adam bu sırada telefonu kapatıp yüksek sesiyle “20 liradan ver bir kilo” dedi köylü kadına. Kadın ise tüm masumiyetiyle “valla kurtarmaz abim, çocuğumun eğitimi için gerekmese zaten gelmezdim buralara. İnternetten eğitim miymiş neymiş, batasıca. Ders yapması lazım ama bilgisayar yok. Ortada kaldı çocuk. Eğitimini görsün diye burada çalışıyorum. “ dedi adama.

Adam kadının söylediklerini hiç dinlemeyip cebinden 20 lira çıkararak kadına doğru uzatır ve “kurtarır kurtarır, ver oradan bir kilo sen” dedi.

Bende daha fazla dayanamamıştım. “Merhaba” diyerek atladım tezgahın önüne. Tezgah dediğime bakmayın, yerde küçük bir kutunun üzerinde iki şeffaf poşetten ibaret. “Uzun zamandır böyle güzel kurutulmuş incir görmemiştim. Kaç kilo var elinde ablam?” diye sordum kadına.

“Toplamda dört kilo var kızım” dedi köylü kadın. Cebimden iki yüz lira çıkarıp kadına verdim ve “hepsini alıyorum” dedim.

Kadın “bu çok kızım kilosu 30 lira” dedi. “Kulak misafiri oldum çocuğuna bilgisayar alacakmışsınız. Ona katkım olsun isterim bende” dedim. Adam ise utanmamıştı bile arkası dönüp gitti oradan. Bende tüm pazar paramı oraya vermiştim ama bu haftada böyle olsun…