Eksik Parça

Bazen içimde
anlamını bilmediğim bir boşluk var,
sanki varlığımın bir köşesi
eksik bırakılmış gibi.
Ne dokunduğum kelimeler
ne de dinlediğim şarkılar
o boşluğu doldurmuyor.

Kim bilir,
belki de bir parçamı
zaman alıp götürdü,
ya da yanlış birine
fazla verdim kendimi.
Geri alamadığım cümleler,
söyleyemediğim gerçekler,
birer eksiklik olarak kaldı
gözlerimin içinde.

Eksik hissetmek,
bazen tamamlanmaktan daha ağırdır.
Çünkü nerenin eksik olduğunu bilmeden,
ne arayacağını bilemezsin.
Ve her baktığın yerde,
bir ihtimalin gölgesiyle yaşarsın.

Belki de insan,
hiçbir zaman tam olamaz.
Hep bir boşlukla,
hep bir yarımlıkla,
hep bir arayışla yürür
kendi içine doğru.

Ama belki de,
eksik olmak kötü değildir.
Çünkü eksikliğimizi ararken,
kendimizi buluruz.