Şiirin eksik olduğu bir sabah düşünemiyorum, senin eksik, çayımın eksik. Anla işte eksilmeyi sevmiyorum.
Yarım olmaktan haz almayan bir adamım ben. Kısacası dön be kadın ağrıyorum. Her zerrem ağrıyor hem de. Dön ki yalnız uyumayayım artık. Yoksa senin yarana acıdığımdan değil. Kendi yaralarımı sarsam kâfi… E dön artık be kadın bunca kelama yazık.
Dokunduğun yerden kırılıyorum. Kırıldıkça çoğalan bir mavilik var bende. Çoğaldıkça benim olmayan geceler doğuruyorum. Hepsi senin hepsi cenin hepsi mavi… Sana senin olmayan adamlar gibi şiirler yazıyorum.
ÖZLEM AYŞE ÇİÇEK