Emek | Alın Teri !

Haberlerde bir olay görüyorsunuz mesela adamın arabası çalınmış. Diyorsunuz adam canını kurtarmış işte niye üzülüyor diye. Ama bilmiyorsunuz o kişi arabasını alana kadar nelerini verdi, ne emekler harcadı, ne hayaller ile sahip oldu, gecesini gündüzüne kattı. Bilemezsiniz. Mesela siz emek verdiğiniz bir şeyin kırılmasına, yırtılmasına, çalınmasına üzülmez misiniz, canınız yanmaz mı? Yanar! Çünkü onun için emek verdiniz, uğraştınız, gecenizi gündüzünüze kattınız. O yüzden o sizin ne kadar kıymetli ise, o adamın çalınan arabası külüstür de olsa onun için kıymetlidir, onun için bir altın değerindedir, elmas değerindedir.

Peki siz hazır olanı mı seversiniz? Mücadele edip, zorluklara katlanıp kendiniz mi yapmayı? Hangisini yapmak sizin için zevkli, kıymetli olur.

Ben bir yazar olarak, yazdığım yazıların, kitaplarımın çalınmasına, benden izinsiz kullanılmasına canım yanar. Çünkü ben gecemi gündüzüme katarak kendimden, Duygu'larımdan bir şeyler katarak, düşüncelerimden bir şeyler katarak, derdimden bir şeyler katarak yazdım. Belki de göz yaşlarım var yazılarım da hiçbiriniz bilemezsiniz ki. Ama söze gelince, bir daha yazarsın canım ne olacak ki?

Bir de şuradan bakalım. Kendimden olmayan satırlar, benim yapmadığım araştırmalar, benim bulmadığım bana ait olmayan buluşlar ve çözümler. Bunun için de güç, enerji, vakit harcıyorsun, yoruluyorsun ve sana hiçbir şey kazandırmıyor çünkü hali hazırda zaten bulunmuş araştırmalar, çözümler vardı :) sen onları kullanarak ortaya bir yazı çıkarttın senin bir emeğin, senin bir çalışman, kafa yorman, senin kendinden olan bir şeyin yok. Bu yüzden yorulduğuna değmez yani, zevkini alamazsın.

Sizce hangisi sizin için kıymetli olur ilki değil mi? Sizden olan bir şey, canınızdan, uykusuzluğunuzdan, enerjinizden, gücünüzden, kafa yormanızdan, başınızın ağrımasından ortaya dökülen yazılar sizin için kıymetlidir, el emeği göz nuru dur. Sizin için o zevklidir. Ona bir şey olsa, canınız yanar.

Ben de hali hazırda olanı değil, zorluklarla mücadele edip, kendim bulduğum şeylerden, benim olan şeylerden zevk alırım, kıymet veririm. Ben buldum, ben araştırdım, çözüm ürettim. Gecemi gündüzümü verdim yazdım. Şimdi haberde ki olaya geri dönelim. Canını kurtarmış iyi, ama emeğini kurtaramadıktan sonra, canını kurtarmış olması, içini rahatlatmaz. Çünkü onun canı emeğindeydi. Aynı şekil de, siz de olsanız, canınızı kurtarsanız, ama emeğiniz gittikten sonra, canımı kurtarsam ne olacak diye düşünür belki de hayata küsersiniz.

Bakalım kur'an' da ayetler ne demiş.

“İnsan için ancak çalıştığı vardır. Şüphesiz onun çalışması ileride görülecektir. Sonra çalışmasının karşılığı kendisine tastamam verilecektir.” (Necm, 53/39-41)

Andolsun, Biz sizi biraz korku, açlık ve bir parça mallardan, canlardan ve ürünlerden eksiltmekle imtihan edeceğiz. Sabır gösterenleri müjdele. Bakara Suresi, 155. ayet: