Tüm bedeni ve bedeliyle insan kendine döner. Bu dönüş Tanrı'ya dönüş ile eşittir. İnsan, ruhundaki asaleti inkâr edendi. Yeryüzünde kendini bulmak zorunda bırakıldı Mabut elinden. Neden yaptıklarını farklı süje ve objelere, hatta dünya ötesi imgelere yüklüyor bilinmez. Onları kendisinin yaptığını ölürken kabul etmek zorunda değildir. Yaşarken bilmeliydi... Tanrı'yı kabul etmiyorsa eğer; kendini kabul etmiş ve yine bu süreçlerden geçmiş olacak insan. Belki de inançsız olmak gibi bir şansı bile yoktur dünyada. Sadece neye inandığı esas alınır. Tanrı'yı reddetmek kendini Tanrı ilan etmek gibidir, yine beden ve bedel ile dönüş gerçekleşir. Sadece ismi değişir, oraya kendisini koyar. Ki hangi insan kendisine ceza çektirir ki, ya da bir cennet vaat ederek küçük düşsün. Yokluğa inanmalıydı, nihil bir bakış açısıyla hiçliğe...