ESKİLER ESKİDEN DEĞİL HALA GÜZELLER.
Eski diye anılan o meşhur, oyunların, dönemlerin son kırıntılarını yaşayan neslin bir ürünüyüm. Dışarılara çıkıp akşam ezanına kadar koşturduğumuz, saklandığımız, ebelendiğimiz ve aşağıdan yukarıya ekmek arası diye bağırdığımız dönemlerden bahsediyorum. O dönemden sonra sanki su almayı bırakan bir çiçeğe dönüştü yeni dönemler, eski nesillerle ilgilenenler yeni nesli bıraktı ve yeni dönemler kurumaya durdu adeta. Sevgiler mesela o dönemden sonra hiç o meşhur dönemdeki gibi olmadı. Bence ilişkiler akıllı ilişkiler oldu hatta. Akıllı telefonların hayatımıza girmesi ile. Önceden akıllı olan insanlar bile yeni dönemde cahili kaldı kendisinden akıllı olan telefonların.
İnsan cahilleştikçe tüm bildiklerini unuttu bence. Önce kendi insanlığını unutmaya başladı ve katiyen bu unutkanlık evresinin farkında değildi. İnsanlığı unutunca sevgide araya kaynadı sonra. Ne unuttuğunu, kendisinde neyin eksildiğini bile unutmaya durdu insan. Sonra sevmeyi unutunca, önceki dönemden kalma sevgili dostlarını ve sevdiceği aşklarına değer vermeyi kesti. Böylelikle çevresinden de oldu. Böyle tek tek sırayla iyi olan her şey yani bir insan ilişkisi için gerekli olan tüm her şey akıllı telefonların, insanları cahil bırakmasından, insanlardan zamanlarını almasından dolayı insanın ne kendisine, ne de sevdiceklerine zaman verecek kadar zamanı kaldı. Zaman denen bütçeyi çok aştık şimdi elde avuçta yok, kolu komuşuyuda değer vermeye vermeye unuttuk komşudan da isteyemeyiz kaldık mı zamansız? Hadi geçmiş olsun...
Dinlediğim bir şarkıda geçiyordu "Seni gasp edecekler bir yüzük ve bir müstakil ev ile benim bütün takım elbiselerime pişmanlık sıçrayacak" Bizim takım elbiselerimize de, kadınlarımızın gelinliklerine de sıçrıyor o pişmanlık. Akıllı telefonlar bizi cahilleştirdiği için kendimize uygun insanı seçecek duyguyu da unuttuk. Akıllı telefon uzakları yakınlaştırdı ama yakınları da dünyanın öbür ucuna taşıdı. Biz yakınımızı da böyle unuttuk. Burnumuzun ucunu bu yüzden göremiyor, gözümüzün önündeki mutlulukları bu nedenle fark edemiyoruz. Eski evlilikler bir ömürlük iken şimdikiler en fazla 4-5 yıl. Telefon ömrü kadar işte. Çünkü sadakat neydi onu da unuttuk. Ne ara unuttuk, nasıl unuttuk bunu bile hatırlayamayacak kadar unuttuk. Hastalandık. Her şey dozunda güzeldi ama dozunu da unuttuk. Büyük geçmiş olsun...
Eskiler eskiden güzeldi lafını siliyor ve ekliyorum Eskiler yeniye göre halen güzeller...
Sevgiler