Eskilerin izini bıraktım
Artık yeni cümlelerin peşindeyim.
Bütün takıntılarımı, korkularımı,
Bir poşete doldurup, hepsini attım.
Elbet daha genciz ama,
Hepimiz vakti gelince öleceğiz.
Bunun için de ne gerek var susmalara, pusmalara
Hem “Bir kere geldik hayata söyle gittsin, diyoruz”
Sonrada söylemediklerimizi sallayıp, duvara yapıştırıyoruz.
Hem eskiler “eskidi” demekle eskir mi hiç?
Ayak izlerine çalı sürmekle izleri silinir mi hiç?