Ahh evlat. Bu hayatın kahpeliği çoktur. Acımızı bile en içten yaşayamadığımız bu dünyada mutlu olmayı diliyoruz. Biride çıkıp demiyor ki! Biz bu hayata ağlayarak geldik ağlayarak da gideceğiz. Evlat sen onlardan olma bekle mutluluğu güvenme kimseye. Kimseden bekleme mutluluğu. Senin elindedir senin kalbindedir. Almazsan kalbine birini kurutur o kalbi alırsan kalbine birini yakarsın o kalbi. Evlat bu hayatta ya çöpden kagıt olursun ya da bu hayatta yanan bir orman olursun ikisinde arasında kalma olur mu? Onlar bu hayatı kahpece yaşatanlardır. Şimdi git de düşün evlat geldiğin gibi gidecek misin yoksa birine çiçek olup kendini mi yakıcaksın?