Evli Bir Adama (12)

Merhaba sevgilim uzun zaman oldu yazmayalı, kızma. Ruhum her gece gözlerine şiirler diziyor bilirsin. Gözlerin beni her gece kurşuna diziyor bilmelisin. Bilmelisin ki ben bir uçurumun kenarında ateşle oynuyorum. Tek bir adım var yerle bir olmama. Ama beni hiç bırakmıyorsun beni kendine çekiştirip duruyorsun arkanda ailen, seni benden çekiştirip duruyor.
"Niye zamansız sevgilim? Niye zaman affetmez?"
Hep mi hayata yenik devam edeceğim, hep mi geri de kalan arkadan bakan ben olacağım? Doğdum yalnızdım, başı boştum içime kapandım derken seni buldum içime kapandın benim, çıkmıyorsun orada içimi tırmalayıp duruyorsun içime sarılıyorsun. Benim ruhumda ağır yaralarım var hepsini tek tek öpüyorsun. Bazı geceler çok sigara içiyorum başımı çok döndürüyor her şey birbirine karışıyor bir tek sen sabit kalıyorsun.
Muhtemelen bu saatlerde oğlunu uyutmuş karınla yatağa geçmişsindir. Onun sana dokunuyor olma fikri beynimde ateşler yakıyor soğuk soğuk ter döküyorum. Düşünsene seni istediği an görüyor sarılıp öpüyor senden bir çocuğu var birlikte uyuyorsunuz ve bu güzelliğin farkında bile değil. Senin yuvan benim kollarımda. Kollarım daima sana açık, kollarım sadece senin, kollarım çok yalnız.. Gel.
Merhaba sevgilim ben sanırım unutmana ramak kalmış olan sevgilin, beni unutma.