Evli Bir Adam'a (5)

Bugün beni senin eşsiz sesin uyandırdı uykudan tıpkı eskisi gibi, telefonumda adını gördüm cevapladım uykuluydum biraz da sinirli bilirsin işte sabahları beni.. "Günaydın küçük sevgilim" tek lafınla aydırdın yine beni.. Bi kaç saniyelik o mutluluğun tadını çıkardım.. Aklım başıma geldiğinde yine gözümün önüne o aile fotoğrafınız geldi karın, oğlun, sen.. Ne diye evlendin ki sanki hıı, bu kadar mı acelen vardı adam? bu kadar mı basitti evlilik denen şey. Senin ruhuna hitap eden şey benim ikimiz de biliyoruz, seni anlayabilecek her ne olursa olsun yanında olabilecek o kadın benim. Senle yanyana olmak bile bir büyü benim için, ben sana karın gibi boş bakmam benim gözümde bin yıl geçse de aynı aşkı görebilirsin.. Çok kötüyüm bakma sana iyi gözükmeye çalıştığıma üstelik bu yapmacıklık beni yoruyor da.. Ne kadar zor biliyor musun? Ben hiç bir zaman gururla öyle bir aile fotoğrafı paylaşamayacağım içinde senin olduğun.. Senden hiç bir zaman "kocam" diye bahsedemeyeceğim.. Ben hiç senin çocuğunu kucağımda taşıyamayacağım.. Belki ikimizin birlikte fotoğrafları olacak ama kimse görmeyecek utanıcaz çünkü.. O fotoğraflarda gözlerim hiç bir zaman parlayamayacak, içimin bir tarafı hep yas tutacak seni yanımdayken de özleyeceğim, yine gideceğin karını kıskanacağım.. Kokunu içime çekeceğim bol bol karının sana sarıldığı gecelerde ben o kokuyu hissetmeye çalışarak uyuyacağım, bir bebeğin ağlama sesine karınla birlikte uyanacaksınız ben yine ağlıyorum galiba sen görmeden yine ve yine ben içimin öldüğünü hissediyorum sevgilim, içime attıklarım parçalıyor oraları ben kan revan içindeyim gör, acınacak haldeyim bil, seni çok seviyorum hisset.. Merhaba sevgilim, Ben Hazal senin en güzel mevsimin, öyle demiştin. Ama tüm mevsimlerini karının yanında karşılıyorsun ve bir süredir buralarda çok yağmur var üşüyorum, beni bitmeyen kış'lara itme..