#Evrenden İstediklerimiz mi yoksa #Şüphe Ettiklerimiz mi?

İnsan beyni evrenle bir bütündür.
Yoksa değil midir?

Eminim hepimiz sormuşuzdur bu soruyu ,sormayanlarsa bunları okuduktan sonra sorgulamaya başlayacaklardır.Hani hep deriz ya everene mesaj gönderme,evrenden ne istersen o olur diye.Gerçekten de öyle,biz ne düşünürsek ne istersen ,neye o kadar çok odaklanırsak evren sanki beynimizden aldığı bir takım sinyaller ile istediğimiz o şeyi önümüze getiriyor ve yaşıyoruz.Ama tabi bu her istek için geçerli değil.Bunlar genellikle çok içten ve derinden isteyip, arzuladığımız istekler.

Peki ya şüphelendiklerimiz aslında evrenden bizim istediklerimizse?
Eğer evren bu denli inanarak,içtenlikle istediğimiz şeyleri önümüze serebiliyorsa, o zaman şüphe Ettiklerimiz aslında bizim beynimizde,bilinçaltımızda kurup olmasını istediğimiz şeyler olabilir mi?

Örneğin bir arkadaşınız,eşiniz ya da bir tanıdığınız hakkında bir konu da şüphe duyuyorsunuz.Bu konudan dolayı ister istemez içinizde bir şüphe doğuyor,zamanla bu konuyu o kadar çok kafaya koyuyorsunuz ki , ortaya çıkarmak için çok çabalıyor sunuz ve bingo!
Şüphelendiğiniz şeyler doğru çıkıyor.Buraya kadar her şey çok doğal.Peki ama bu şüpheler gerçekte var olduğu için mi hissedip, düşündük ve gerçekleşti; yoksa aşırı şekilde kafaya takıp,var olduğuna inandığımız için evren ,beyinden aldığı bir takım sinyallerden sonra olayları olmasını istediğimiz şekilde önümüze mi sürdü?

Sonuçta evrenden olumlu sonuç isteyip,inanırsak olumlu yanıt alırız.
Olumsuz sonuç isteyip,inanırsak olumsuz yanıt alırız.

Büyüklerimizin bir sözü vardır: "Bir şeyi ne kadar çok söylersen olur ya da bir şeyi kırk kere söylersen olurmuş." Diye :))