EVSİZ FOTOGRAFÇI (HİKAYE)

İnternette dolanırken yine güzel bir hikaye ile karşılaştım. Bundan ders çıkarılır mı? Bilmem ama gerçekten tebessüm ettiren bir olay olduğu için siz okurlarımında yüzlerinde bir tebessüm oluşturmak istedim..

Hikaye Londra'da gerçekleşiyor. Bir gencin anı defterinden anlatılıyor. Londra'daydım ve kız arkadaşlarımla otelin yanındaki parka gittik. Park çok güzeldi, ağaçlar çiçeklerle ve harika güllerle doluydu, bir hatıra fotografı çekmeye karar verdik. Kiraz çiçeğinin altında durdum arkadaşım fotografımı çekiyordu. Yaşlı bir adam yaklaştı ve ağır bir iskoç aksanıyla konuşmaya başladı. "Resmi güzelleştirmek için bir önerim var. Ben ağacı sallayacağım sonra arkadaşın fotografı çeksin". Ağacı salladı ve yağmur yağar gibi çiçekler yağdı ve gerçekten muhteşem fotograflar çektik.

Adama teşekkür ettik arkadaşlarımla fotograf çekilmeye devam ettik. Arkadaşım adamın evsiz biri olabileceğini söyledi. Gidip onunla konuşmaya ve tekrar teşekkür etmeye karar verdik. Evsiz olduğunu ve yardıma muhtaç olduğunu hiç dile getirmedi. Birden aklıma bir fikir geldi. Heycanla! Ona "siz yaratıcı bir insansınız bize verdiğiniz fikir harikaydı. Düşünsenize bir anlık kameranızın olduğunu ve insanların fotografını çekerek para kazandığınızı." Güzel fikir ancak ne yazık ki kamera alacak param yok dedi. Ona "bu durumu araştıracağım eğer makülse söz veriyorum size o kamerayı alacağım". Dedim

Tüm heyecanımla arkadaşlarımla bir fotograf makinesi aldık ve küçük bir tabelanın üzerine şöyle yazdık. "anlık fotograf istiyor musun? Ben evsiz bir fotografçıyım 5€ karşılığında fotografınızı çekerim" Fotograf makinesini çıkartıp ona verdim. Ve ona "sana bir hediye getirdim, sözümü tuttum!". Dedim. Şok olmuş yüz ifadesiyle hem gülen yüzü hem dolan gözleriyle kamerayı tuttu. Onun için yaptığımız yazı tabelasını okuyup çok sevindi, ona ilk müşterileri olacağımızı söyledik ve 5€ karşılığında harika fotograflarımızı çekti.