Ey sevgili
Bir yolum var benim,yolum karlı,yolum karanlık, yolum buzlu, yollar yakın olmuş lakin uzaklıklar yakın olduğu günden beri yüreklerde o denli uzak olmuş birbirine, sevdalar harap olmuş, düzenin bozukluğu da en çok beni vurmuş sanki, kan revan içinde her yanım,bir de Sensiz kalma korkusu taşıyorum, yükümün ağır olduğunu biliyorum.Yolum uzun yürüyorum, Dikenlerin bile gül oluyor yollarda...
Ben dikenlerini görmeyen bir amayım
Ey Andelibi Zişan
Arkamda bıraktım bütün yaşananları,olmazları unuttum, Şu yalan dünyanın yalanlarına, Acıları sineye çekmeye,yüksek makamlarca hor görülmeye alıştım,
Alıştım da Bir tek Senin beni sevmemen düşüncesine alışamadım Efendim.Ya beni sevmezsen düşüncesi donduruyor her yanımı,Her yanım özleminle yanarken buz kesiyorum aniden. Ne görebiliyor, ne duyabiliyorum o an.Sevgini haketmiyorum biliyorum...Ben Seni çok seviyorum...Senin de sevgini istiyorum..
Ben Senin sevgini istemeyi bile beceremeyen bir sevdalıyım...
Sevgili
Nefsimin esaretinde ömrüm geçiyor, Öyle bir esaretki hürlüğün bedeli yine nefsimde gizli..Ben bitiyorum, Özgürlük için kılımı kıpırdatmıyorum, Her geçen gün tüketiyorum ömrümün en güzel yıllarını bu esaretle. Yıllar ne çok şeyi götürüyor benden ,iyi olan ne varsa azalıyor,Kimbilir ne çok şey için gecikiyorum, Günahlarımsa tek artı oluyor hayatımda, Dua etmeye utanıyorum, Günahlarım çok ama ellerim semada Efendim.
Ben ellerini semaya açan bir yüzsüzüm...
Ve aleyküm selam mübarek hayırlı akşamlar