Ezeli Fıtrat

Telafisi olmayan telafuzlar,
Birbiri ardına saklandı.
Hayat tecellisi sandığım,
Gökyüzü derinliği gözlerinin;
Grisinde kayboldum.
Güneşi olmayan süveydama,
Yaraya basar gibi tuz bastım.
Merhemi; bulut olan yalnızlığın;
Merhamet damlalarına sığındım.
Yaşamaksa,
Saçlarında gizliydi hayatın,unuttuğum.
Çıkmış olduğum bu yolda,
Güneşe bakir kalmış,gökyüzüm;
Senin yüzündür.
Bu nasıl bir fıtrat? Tanrım!
Yaradılış mevzusunda darp edilmiş; çocukluğum,
Bir başka hikayenin alıntısı mıydı?Yoksa,
Ezeli bir kördüğüm mü gördüğüm..