Fâilâtün / Fâilâtün / Fâilâtün / Fâilün

Biz şu derd-i zehr-i aşka olduk mübtelâ hiç geçmiyor
Âşiyânım hem harâbdır derd-i bekâdır geçmiyor

Aşka sır verdik bizim çün mühr-i felâket gösterir
Biz belâdan geçtik ammâ kendi bizden geçmiyor

Biz şu iklîm-i dilde bir bâr-ı mihnetiz bî behreyiz
Geçse dilden iştiyâkım var kaderden geçmiyor

Yerle yeksân oldu göñlüm hep senin çün söylesem
Âşıkım bir söylesem cânân ağızdan geçmiyor

Dilde sensin gözde sen tûfân olur şol tüm beden
Dinle ey yâr Çepniyâ aşk ol bu tenden geçmiyor