Farkında mısınız ?

Farkında mısınız ?
Herkes gidiyor, sanki ellerimizin arasından kayıyorlarmış gibi. İstisnasız herkes, sevdiklerimiz, sevmediklerimiz , en yakınımız ,en uzağımız, hatta seni asla bırakmıcam dediklerimiz bile. Umursamadan, arkalarına bakmadan, son bir söz söylemeden gidiyorlar, bir daha onu göremiyeceğimizi bile bile. Neden diye soruyorsun kendi kendine, ne kadar acımasız biri olduğunu tekrarlıyorsun ama aklında onu sayıklıyorsun durmadan. İçin acıyor, sanki birisi kalbinin bir parçasını koparmış gibi. En kötüsü ise elinden hiç birşey gelmiyor, ne onu geri getirebiliyorsun, ne sen onun yanına gidebiliyorsun, ne içini dökebiliyorsun, ne ağlıyabiliyorsun, ne derdini anlatabiliyorsun. Sanki hayat sana iki tokat atmış gibi, canın acıyor ama kimse görmüyo, etrafında bir yığın insan var ama yalnızsın, belki de zenginsin ama kalbin artık sevgi duygusuna yoksul. Kendini aniden bir boşluğun içinde buluyorsun, dünyadaki amacını, umudunu, duygularını kaybetmiş bir şekilde. Ne kadar bir çıkış kapısı arasanda aslında kendi etrafında dolanıp duruyorsun. Oturup sakince düşünmek te istemiyorsun çünkü aklına hep o geliyor. Aklında o kadar soru var ki, acaba nerde, napıyor, kimle, beni unuttumu, hatırlıyor mu, özledi mi... Cevabını asla öğrenemiyeceğini bildiğin halde her türden soru aklında dönüp duruyor. Herşey sana onu hatırlatıyo, her şarkı, her fotoğraf, her insan, herşey. Eşekler gibi özlüyorsun ama sana kalan sadece birlikte geçirdiğiniz güzel anılar oluyor.