İnsan felsefeyle ilgilenirse onu yönetmeye ve kısıtlamaya başlar. Bu durum kendi felsefesini yaratmasına neden olur, elbette felsefe hakikati arayan bir dinamiğe sahip olduğundan kendi felsefesini yaratan artık felsefeden uzaklaşmış olur. Felsefe fikrine köle olanın işi değildir. Gerçek bir filozof tanınmazdır; çünkü felsefe onunla ilgilenmeye başlar. Bir süre sonra ruhu felsefî bir renge bürünür. Artık ölüme bile yaklaşır ve hayata tutunmaktan ziyade ruhunu serbest bırakır dünyada. O artık evrende sonsuzluğa karışır ve ölmüş gibidir. İşte bu yüzden Baudrillard "Felsefe ölüme, sosyoloji intihara götürür." demiştir. Nietzsche bu yüzden insanların düşüncelerine esir olduklarını söyler ve onları esir kabul eder. İnsanlar gerçekten de düşünce ve hayallerinin esiridir, ister kendine filozof ister özgür bir insan desin. Özgür olan ölümle bir olandır... Yine de rahat bir şekilde felsefe yapsınlar kendilerince, felsefe aklı olmayanda zuhur bulmaz.