İçimdeki yangının adı özlemek.
Özlemek ne çaresiz, ne yetim.
Harf harf hüzün dolu,
Her bir hecesi vuslata aşık.
Hele seni özlemek ne alev ne kor
Ne uçurum, ne yâr.
Seni özlemek kendimi özlemekten zor.
Sanıyorum kavuşsak birbirimize
Mevsimi gelir fesleğenlerin.
Sanıyorum bitse bu hasret ,
Bizim sarılmalarımız fesleğen kokar...