FİLİSTİN VE ÇOCUK

Bir fotoğraf karesi gördüm bugün. Bir adam küçük bir çocuğun kolunu tutuyor ve üzerine arapça birşeyler yazıyordu. Önce anlamadım ne olduğunu. Oyun oynadıklarını düşündüm hatta. Savaşın ortasında kalan çocukları bu şekilde oyalayıp kandırdıklarını sandım. Tıpkı tepelerine bomba yağdırılmadan saatlerce önce hastane bahçesindeki çocuklara sırf bomba seslerini duymasınlar diye müziği son ses açıp dans ettirdikleri gibi bir anlığına da olsa onları mutlu etmek, yaşadıkları acı ve korkuyu unutturmak için yapıldığını düşündüm. Ama sonrasında öğrendim acı gerçeği. Hem de hiç tahmin edemeyeceğim şekilde.

Güvercin misali kırılan kanatlarıyla bir daha asla uçamayacakları gerçeği yazılıyordu kollarına tek tek. Belki bir dakika belki de yarım saat sonra tepelerine yine yağmur yerine yağacak bombalardan bu defa bihaber olsun istemiyorlardı anlaşılan. Aynı hayal kırıklığına gerek yoktu. Kırılan kemiklerinden zaten hayal kırıklığına sıra gelmiyordu. Acı gerçeğin sürpriz olmayan sonunu belki de bilmeleri gerekiyordu. Çocuk olsalar bile. Evet çocuk olsalar bile büyümeleri gerekiyordu. Akıtılan sıcak kanlarının aksine soğuk kanlı ve metanetli olmaları gerekiyordu.. Olasılığı yüksek bir ihtimali aslında sadece kollarına değil beyinlerine,ruhlarına da kazıyorlardı, hem de hiçbir zaman silinmeyecek şekilde. Gözlerindeki çaresizlik en acısıda çoktan kabullenişti aynı anda milyonlarca insanlığı da öldüren.

Bir çocuğun öldüğünde sırf kimliği rahat tespit edilebilsin diye kollarına yazılan isimlerini unutmayın!!
Bir daha o isimle ne çok sevdiği annesi onu yemek hazır diye çağırabilecek ne babası yaramazlık yaptı diye kızabilecek ne de oyun oynamak için arkadaşları seslenebilecekti. Artık ismi bir mezar taşına dönüşen kolunda, mürekkeple yazılı duracaktı sadece.

Minnacık elinin arasına sıkışmış kanlı kuru ekmeği sıkı sıkı tutarken can veren bebeği de, gözleri açık ölen annesinin başında buz gibi durup donakalan evladın annesine son bakışlarını da unutmayın.

Sırf o coğrafyada doğdukları, çocuk oldukları hatta masum oldukları için ölümün reva görüldüğü, bununla yetinmeyip vahşice kıyıldığı o insanları hep hatırlayın.
Dünyanın sözde kınadığı ama aslında kıyıma müsaade ettiği bu soykırımı tarihin kirli sayfalarına yazın.