Friedrich Wilhelm Nietzsche

Güneşin doğuşunu görmeyenler, batışını romantizm zanneder.

Romantizm dediğiniz, Freud çerçevesinde cinselliğin sansürlü müstesna biçimidir. Yani anlaşılmazsa: Karşı cinsi ayartmaya yarayan küçük sürprizlerdir. Olası, uygun. Sevgi dediğimiz şey ise doğaldır ve içten gelendir. Ortam, kişi, yer ve zaman gözetmeyen bir huzurdur. O da yalnızlığın tam ortasında başlar ve bir diğer yalnızlıkta son bulur. Aşk bedenden bedene iken sevgi ruhtan ruhadır. Onun sözleri de yoktur, boyutunu basmakalıplar belirlemez. Yani kendinizdekini hemen sevgi sanmayınız. Güzeli görmek zordur, fark etmek ise daha zordur. İçinde bulunduğu bataklığı gül bahçesi zannedenler gördüm.