GALIBA BEN ÖLÜYORUM

Gönül yorgun,bitkin ve çaresiz çekip gitmek istiyor,
sessiz sedasız bu dünya hayatından,
Kimselere duyurmadan,

Kalbim boğuluyor sanki,
önü tıkanmış bir ırmak  misali,
akmıyor artık..
Gideceği yere ulaşamıyor,

Oysa ne çok isterdim,
denizlere ulaşıp eşsiz
bucaksız deryada,yok olmayi,
Ne çok isterdim
gökyüzünün çizgisiyle buluşmayı,

Umutlarım bitti,yok oldu artık.
Ne Güneşin aldatan ışığı,
aydınlatabilir bu yüreği,
Nede Gecenin karanlığı korkutabilir...

Duygularım elimden alınmış
Gibi duyguzuz, ve hissizim
Fırtına öncesi sessizlik gibi,
Ne acı çekiyorum,
Nede Sevebiliyorum...

Bir çift göz beni benden alırken
Onu bile artık görmek istemiyorum...

Galiba ben Ölüyorum...