Gayretli Ahmaklıklara

Kardeşinden utanman gerekir bazen, öyle bir durumdadır ki senin aptalca bulduklarını yapar, sözlerinde ise dengesizlik vardır hep manipüle edilmiş bir hâldedir. Kaliteye, mâliyete veya ismine takılmış olduğu gösteriş ve kibir kokan tavırlarıyla çileden çıkarır. Pek çok yerdiğin insandan birisi de kardeşindir. Irkların ve soyun değerinin olmayışını bu şekilde anlarsın. Diğerlerine bakalım, alçak kesimin üzerinde fazla yüksekte olmayanlar var. Edebiyatçılar... Metin yazmak için plan yapan hiçbir insan gerçek bir eser ortaya koymaz. Tarihte de kimse kurallara uyulmuş bir eseri şaha kaldırmaz. Şiirin bile kuralı yoktur, ahenk vs. sadece bir seçenektir. Bir detay pek çok büyük resmi izah eder aslında. Neye önem verdiğimizi de hiç bilmiyoruz. Zaman geçtikçe iğrençleşen bu yoz kesimi reddetmek ise küstahlık gibi gelir. Ama bunu böyle getiren yine aşağılık kesimdir. Bir bilge bakış açısıyla: Ben Tanrı'yı memnun etmeye geldim, yarattıklarını memnun etmenin kıymeti yoktur. Gerçekten kaçmak için pek çok yolu dener insan. Onu da yine pek çok yalanla yapar. Düşündükçe daha fazlası, daha da iğrencini bulmak mümkün. Bazen sanki kutsal bir amaç gibi aşkı savunan şiirler, onunla perişan olmuş aşıklar var. Her gerçeği kara mizah adı altında alaya alanlar var. Kendisini bilge zannedip toplumu yerenler var. Kahinler var, ahlak bekçileri var... Çok örnek var fakat az söz daha makbul olacaktır. Tek bir ilke adı altında kötüyse kötülüğü tadan, iyiyse doğru insan saymamalı insan kendini. Benliğini bu derece kirletmemeli, gerçekçi olmalı insan. Realizm gibi değil, insan gibi olmalı. Meta bir fiziği reddetmemeli, ama kendini olağanüstü olaylara karşı kandırmamalı. İnsan öyle olmalı ki, ruhuyla bir bütün halinde olmalı. Her şeyi dinlemeli, anlamalı, anlatmalıdır. Ancak dinlemek bir ömür, anlamak bir ömür ve anlatmak ise bir ömür eder. Kaldı ki sonuncusu gerekli bile değil. O bir seçenek, fakat diğerleri olmalı. Aksi halde son çok açık. Biraz duysun insan, dinlesin ve anlasın. En kötü susup kalsın, dokunmasın dünyaya. Pek çoğundan daha da aptallaşıyorlar, bedene aldanıyorlar. Gerçeğin bedenden ibaret olduğu deliller arıyorlar, buluyorlar ve onu bir ilke sayıyorlar. Sadece yokluğa kavuşacak olsa bile dünyayı söküp almak istiyor yörüngesinden. Neredeyse o düzeyde bir küstah. Ama dokunma, sen dokunma ki bir hüznün kalsın dünyada, birkaç katre gözyaşıyla git. Onlar sana şahit olsun ahir zamanda. O dokunmadı, kıyamadı dünyaya desinler. Kıyamadı Tanrı'nın yarattığına, işte o kalbi olan desinler.