Bana bir kahve ısmarla bir de çok severmiş gibi bir gülüş.
Şiir olsun bizden diye kaç gecenin ırzına geçtim bilemezsin. Gayrimeşru kafiyelerim var artık benim. Uyumadım sövüyorum. Uyuyamayalım daha söveceklerim var. Daha seveceklerim sevişeceklerim var anla! Evet artık uyumak bana göre değil. Yüreğimde bir boşluk, yüreğim sersefil. Uyumayıp içimi çürütüyorum ben her gece. Her gecem bundan ibaret her gecem siyah, perişan… Gecemde bir ayna var bana yansıyan, aynamda ben yok bende yansımam. Ve biliyorsun bazen bir koku bile yeter gecenin izbe ruhuna tecavüze. Yürek üzülmeyince şiirleşmiyor kadın. Nasıl üzüm ezilmeyince şarap olmuyorsa öyle işte…
Bakma sen be benim prefabrik edepsizliğime. Hadi bir şarkı seç benim için, içim üşüyor ruhuma giyineceğim.
Uyudun mu?
Uyuma!
Bir sigara yak!
Yaralarımın yakınlarında...
Özlem Ayşe Çiçek