Geç Kalan Mektuplar

Bir mektup gibi kaldım ellerinde,
ne okunmuş, ne de atılmış.
Zamanın sararttığı satırlarda,
kendime bile yabancı bir cümleyim artık.

Kaç gece içimde sustum,
kaç sabah kendime uyanmadım,
kimse bilmedi.
Çünkü anlatmadım,
çünkü anlatsam da anlamazlardı.

Gözlerim bir liman,
ama hiçbir gemi demir atmıyor artık.
İçimde eski şarkılar çalıyor hâlâ,
sözleri unutulmuş,
melodisi yorgun.

Biri duyar mı bilmem,
ama eğer duyarsan,
lütfen geç kalma.
Çünkü bazı mektuplar
hiç açılmadan kaybolur.