Gece Sensörü

Bu gecenin adı hüzün sanki
kaldırımlar bir bir hüzünleniyor
banklar ağlıyor
yalnızlığımın bulutu
yağdırıp duruyor hüzün damlalarını
kayboluyor insanların benliğini kaybetmiş, avuçları
sonsuz bir uçurum gibi hava
dipsiz bir kuyu gibi
saklıyor içindeki bütün karanlıklarını
kayboluyor gökyüzü
griye boyanıyor bulutlar
fırtınadan kopan uğultular
kayboluyorum benliğimden
hüzün yağıyor bedenime
ıslanıyor boynumdaki anı kolyesi
mutsuzluk bulaşıyor bazı bedenlere
bedenler üşüyor,
bedenler özlüyor,
bedenler koşuyor
kayboluyorlar gökyüzünden
ruhları çıkıyor gökyüzüne
yalnızlığımın bulutuna sarılıyorlar
geceler ağlıyor,
geceler kanıyor,
geceler tek tek tükeniyor
gözlerinde bıraktığım anılar var
gecenin acısı bitmiyor bedenimde
geceler canlanıyor düşlerim de
büyüyor içimdeki senli sonsuz gelecek
kayıtsız kalamıyorum
sanki bir çığ gibi
yuvarlanıp iniyor yeryüzüne..

melih özyıldırım