Geceden Havsam'a Not

Bir hayâli taşıdım göklere.
Sessiz ve de sâkin semâya uzanan ellerle.
Ben böyle düşünürken gök taşları çarpışmış Hayâl.
İsmimizi yazmışlar ışıktan gökkubbeye.

Parmaklarıyla göstermiş çocuklar,
Ne muazzam öyküdür bu bir bilsen...
Her yıldız kaydığında duâ eden insanların olduğunu bilmekti.
Uçup konamasamda kaldığım bu semâda mutlu olmayı hissetmekti.

Çocuklar uyumadan bir kez daha açtılar ellerini göğe,
Ve şükranlarını sundular o Nebîye.
Başlarını okşadı Allah'ın Resulü,
Uyuya kaldılar yeryüzünde...

Şimdi de ben açtım ellerimi göğe,
Şükranlarımı sundum Nebîye,
Meleklerle selâm gönderdim sevgiliye,
Başını okşasın Habibim diye...

Bu gece de hoşçakal Hayâl!
Hayallerle mısralara yazdım,
En güzele emânetken,
Uyuyabilir miyim, tahiyyatlar içinden...