Gecenin Aynasında

Bir gece daha düştü şehrin üstüne,
sessiz adımların yankılandığı sokaklarda,
yalnızlıkla göz göze geldim.
Gözleri, eski bir şiirin unutulmuş mısraları gibi,
derin ve hüzünlüydü.

Ay ışığı bir sır gibi süzüldü pencereme,
içimde saklı kalmış cümleleri fısıldadı.
Kim bilir kaç kişi böyle oturmuş,
bir sigara dumanında kaybolan düşlerini izlemiştir?
Kaç yürek, bir şarkının içinde kaybolmuştur
ve kaç sevda, sabaha varmadan tükenmiştir?

Bir an durdum,
karanlığın içindeki kendimi izledim.
Gecenin aynasında gördüğüm,
belki de geçmişin gölgesiydi.
Belki de sadece ben…