Düştü karanlık omuzlarıma,
sessizliğin yüküyle ağır.
Bir yıldız kaydı içimde,
dilek tutmaya bile geç kaldım.
Saçaklardan süzülen yağmur,
üşüten bir fısıltı gibi.
Adını bırakıyorum damlalara,
benden alıp gökyüzüne taşısın diye.
Ne bir ışık yanıyor sokakta,
ne de bir gölge belirsiz.
Kendi sesimden ürker oldum,
gecenin kıyısında kaybolurken.