Geçmişin Ardında

Bir zamanlar,
gözlerimiz birbirini anlardı,
sözler birer fırtına gibi
ardında iz bırakmadan geçerdi.
Ama şimdi,
zaman,
her şeyi silip süpürdü
ve geriye sadece bir boşluk kaldı.

Düşüncelerim
bazen seni hatırlatıyor,
bir gölge gibi
geçip gidiyorsun.
Adını söyledim mi diye soruyorum
ya da senin adımdan
ne kaldığını hatırlıyor muyum?

Zaman,
sana dair olan her şeyi
sözcüklerden daha hızlı aldı.
Ve ben,
her geçen gün
bir az daha unutuyorum.
Ama yine de
bütün bu kayıplar,
bir bakışta kaybolan o hatıralar,
sanki hep bizim içimizde,
gizli bir yerde yaşıyor.

Çünkü belki de,
geçmiş,
zamanın en büyük yanılgısıydı.
Ve biz,
ona bir anlam vermek için
her gün yeniden var olduk.