Geçmişin Gölgesi

Bazen yürürken,
ardımda bir gölge hissediyorum.
Ne kadar hızlansam da,
o da benimle geliyor.
Konuşmuyor, dokunmuyor,
ama varlığını hep hissettiriyor.

Geçmişten kalan bir fısıltı bu,
unutmaya çalıştığım her şeyin
sessiz yankısı.
Bir kelime, bir an,
bazen bir koku bile
beni yıllar öncesine götürebiliyor.

Keşke dediğim ne çok şey var…
Ama keşke’ler zamanı geri almıyor.
Bazı yaralar kapanıyor,
ama izleri hep kalıyor.

Ve belki de insan,
geçmişiyle barışmadıkça
kendini özgür hissedemiyor.