Geçmişin Gölgesi

Bazı sokaklardan geçerken,
tanıdık bir koku gelir burnuna.
Hatırlarsın…
Belki bir çocukluk günü,
belki yarım kalmış bir gülüş,
belki de ismini bile unuttuğun bir yüz.

Zaman akar,
ama bazı anılar,
hep aynı köşede bekler.
Dönüp bakarsın,
değişmiştir her şey,
ama içindeki o eksiklik,
yine de yerinde durur.

Bazı sesler fısıldar rüzgârla,
bazı dokunuşlar kaybolmaz teninde.
Ve bazı insanlar,
gitse bile hep seninle kalır.

Geçmiş, bir gölge gibi yürür arkanda.
Ne kadar hızlı gitsen de,
o hep oradadır.
Ama unutma…
Bazen bir gölge,
kaybolduğun yolda
önünü aydınlatan tek şeydir.