Geçmişin Gölgesi

Bazen,
geçmiş ardına düşer,
sessiz bir gölge gibi,
nefesini ensende hissedersin.
Kaçsan da,
unutmaya çalışsan da,
bir fısıltı gibi geri gelir,
duvarlarına çarpa çarpa büyür.

Oysa bilmezsin,
her hatırlayış,
sana yük değil,
aslında bir aynadır.
Kendini görmekten korktuğun
o eski yaralar,
sana kim olduğunu anlatır.

Ama artık,
bir gölge gibi yaşamaya gerek yok.
Geçmiş,
sadece bir masaldır artık,
ve sen o masaldan çıkıp,
kendi hikâyeni yazmak zorundasın.

Bırak ardında kalanı,
affet kendini,
ve yoluna devam et.
Çünkü insan,
en çok kendini affettiğinde,
gerçekten özgür olur.