Geçmişin Gölgesi

Bazı akşamlar,
sessizlikten bir ses yükselir içimde.
Bir çocuk kahkahası,
yıllar öncesinden kalma bir dokunuş,
bir ses,
çoktan silindi sandığım bir hatıra gibi
süzülür zihnime.

Geçmiş gitmiyor,
sadece biraz daha derine saklanıyor.
Unuttum sandığın anılar,
bir şarkının arasında,
bir kokunun içinde,
bir sokak lambasının solgun ışığında
geri dönüyor ansızın.

Bazı anlar var,
zamana direnen.
Bazı isimler var,
asla silinmeyen.
Ve bazı yaralar var,
kabuk bağlasa da hiç kapanmayan.

Ama belki de,
böyledir insan olmak.
Biraz geçmiş,
biraz şimdi,
ve hep yarım kalan bir hikâye gibi
yaşayıp gitmek.