Bir şehrin unutulmuş sokakları gibi,
içimde adımların var hâlâ.
Bir şarkının son notası gibi,
kulağımda yankılanıyor adın.
Geçmiş,
hep bir adım ötede bekliyor beni,
unutamadıklarımın gölgesinde.
Bazı yaralar kapanıyor,
ama izleri kalıyor tenimde.
Zaman diyorlar,
her şeyi silip süpürürmüş.
Ama bazı hatıralar var ki,
en sert rüzgârlarda bile
yerinden kımıldamıyor.
Ve ben,
her gece aynı sessizlikte,
geçmişimle yeniden tanışıyorum.