Geçmiş,
bir aynadır,
görmek istemediğimiz şeyleri gösterir.
Ona her baktığında,
sana bir parça daha kaybolur,
bir şey daha silinir.
Ama bir adım geri atıp bakınca,
geriye kalan tek şey,
belki de yansıman olur.
Ve gelecek,
belirsiz bir gökyüzü gibi,
uzakta,
ama her zaman biraz daha yakın.
Bazen öyle bir arayışa düşerim ki,
geçmişin peşinden giderken,
geleceği kaybederim.
Ve o an,
her şey birbirine karışır.
İçimde bir boşluk var,
hem geçmişin yankıları,
hem geleceğin belirsizliği,
her ikisi de bir arada.
Bir zamanlar bana ait olan her şey,
şimdi sadece hayal.
Ve bu hayalin içinde,
geriye kalanı arıyorum.
Bir adım ileri,
ama iki adım geri.
İçimde bir çatlak,
belki de tüm yaralar,
geçmişin yansımasıdır.
Beni terk eden her şey,
bir zamanlar bir bütünken,
şimdi bir yansıma gibi,
geriye dönüp bakınca,
yalnızca bir anı kalıyor.