İnsanın dünyada sevdiği her şey, kaderindendir. Kendini tanımayan insan için gelecek belirsiz ve sislidir. Sis perdesi kalktığında arta kalan rastlantısal sevgi değil, farkındalık esaslı sevgi bağlarıdır. Bu sevgi yalnızca insanı kastetmez. Kuramsal perspektifte insan geleceğe ilişkin yakınmalar taşımaz, onun doğrudan içindedir.