Bir bilsen karakızım
Sana nasıl ihtiyacımın olduğunu,
Çıkıp gelsen anın birinde akşamın birinde,
Hiç bırakmayacak gibi sıkıca sarılsan bana,
Deli divane başımı koyu versem göğsüne,
Kalbinin atışlarıyla yitip giden umutlarımın,
Ayak seslerini bir daha duyu versem,
Beni içine düşürdüğün çaresizlikle sana sarılsam,
Sıcaklığını his edip hıçkıra hıçkıra adını ansam,
Kokunu içime çekip çocuklar gibi ağlasam,
Benden uzak ellerinle eskisi gibi saçlarımı okşasan,
Bende içimdeki zehiri nehir misali ana akıtsam,
Kahretsin ne varki dün gibi yine yoksun işte,
Ne çare hayalden düşten öteye gitmiyor bendeki sen,
Seni yazmak yerine yaşamak vardı ya acısı dinmez yara,
Her şeye rağmen yitirmedim sen umutlarımı biliyorum,
Bir gün kocaman bir gülümseme ile çıkıp geleceksin bana...!