GERÇEĞİN ENGELLERİ

İnsan neden bu kadar az şükreder?
Çünkü unutur.
Gören gözlerini,
Tutan ellerini,
Yürüyen ayaklarını,
Hak görür,
Hikmeti kendinde bilir.
Peki bakmaz mı dünyaya?
Görmez mi engelliyi, yetimi, yoksulu.
İnsan neden bu kadar çok şikayet eder?
Çünkü bilmez kıymetini
Gözlerinin, ellerinin,ayaklarının.
Kusur arar güzelliğinde,
Yaratılmışlığında ve başkalarının yaratılmışlığında.
Nasıl bu kadar kör olabilir?
Nasıl duymaz?
Engellilerin, yetimin, yoksulun feryadını.
Aslında hakikat apaçıktır.
Bakar ama görmez.
Neden?
Çünkü illüzyondadır.
Çünkü yanılır.
Şimdi bir sor kendine,
Bir düşün.
Dünümden daha iyi nasıl olabilirim?
İllüzyondan çıkıp,
Gerçeğe nasıl yaklaşabilirim?