Bir şeyler eksildi içimizden,
adını koyamadığımız bir hüzün gibi.
Bazı cümleler tamamlanmadı,
bazı vedalar hiç yaşanmadı
ama yürek yine de paramparça kaldı.
Zaman ne garip…
Geçerken fark etmezsin,
ama geri dönüp baktığında
kırılmış aynalar gibi,
eksik bir tablo gibi
her şey gözünün önüne serilir.
Bir el uzatsan,
o eski gülüşlere dokunabilir misin?
Bir kelime fısıldasan,
gitmiş olan geri döner mi?
Olmaz…
Çünkü zaman,
kaybedilenleri geri vermez.
Sadece izlerini bırakır,
biz hatırladıkça kanayan izler…