Aslında başlık yeni tanıştığım bir arkadaşımın dün sosyal medya hesabından yaptığı paylaşımından gördüm. Bu konudan güzel bir şeyler çıkarabileceğimi umuyorum. Yaşantımız boyunca bir çok insan tanıyoruz kimisini seviyoruz, aşık oluyoruz, nefret ediyoruz bazende anlaşamıyoruz. Bazıları ile çok uyumluyuz bazıları ile de tamamıyla zıt bir hale bürünüyoruz. Bazı farklılıklarda bizi birbirimizden itiyor. Mıknatıs gibi değiliz. Zıt kutuplar insanlar aleminde birbirini daima itiyor...
Aşık oluyoruz. Aşk bir kişiye mahsus bir şey olduğunu sanmıyorum. İnsan defalarca aşık olabilir. Unutamadıklarımız da oluyor, aklımızda hala barınan ancak hayatımızda pılı pırtı bile kalmayan... anlam veremediğim konulardan biri de bu.. biz o insanı mı? yoksa o insanla olduğumuz zamanki halimizi mi özlüyoruz..? Sanırsam insan ayrıldığına değilde kendine veda ediyor gibi...
Her ne olursa olsun insan özlüyor, gerek eski halini gerekse eskide bıraktığı kişiyi. Özlemeyen sevdalı olamaz olmamalı da. Ayrılık ve unutma evresinin bile hiç bir şeye değişilmeyecek yönleri, izleri var. Her şeyden önce hayat devam ediyor. Dümenin başında olduğunuz bir geminiz var. Bir limana aşık olduysanız korkmayın... Daha niceleri de var
SEVGİLER.