Ufukta yıldızlar gördük,
Koştuk koştuk yetişemedik.
Gözümüzde büyüdü ve taştı.
Bu kez mağaralara koştuk.
Depremler oldu, çığlıklar duyduk.
Kaçtık kaçtık kurtulamadık.
Çaresizce durduk ve o da durdu.
Bu kez denizlere koştuk.
Kıyıda dalgaları gördük.
Yaklaşamadık da kalakaldık.
Dalga çekildi ve yeniden geldi.
Bu kez gökyüzüne çıktık.
Mateminde Tanrı var dediler.
Güneşe taptık da el pençe divan durduk.
Miraca yükseldik bir ömre kadar.
Sonra Mabut bizi hayattan etti.
Gidecek ne bir yer, ne de can kaldı...