Giden , Kalan …

Hangi yağmur söndürür,
Bu amansız yangını ?
Hangi Yıldız ışıldar ,
Görünmeyen yıllara .

Dolu dizgin gelirken üzerimize
Kaderin keskin hançeri,
Gözyaşı avutur mu ,
Babasız kalan melekleri.

Dağların karı soğuktur derler .
Soğutur mu yüreği yanan eşleri,
Yetim kalmış sebi ,
Baş okşamak yeter mi .

Her acı kendi içinde büyükmüş.
Düştüğünde gördük.
Ansızın vurdu hançer ,
Görmeden öldük .

Ey insan evladı,
Sen ne biçersen biç bedenine,
Yol , kaderin gösterdiği ile gidilir.
Belki otuzbeş , belki yetmiş.
Yar bitmiş , evlat bitmiş .
Yalnızlık tek kadermiş .
Yokluk tek gerçekmiş …

Selametle , Rahmetle …