GİDERKEN HİÇ BİR ŞEY DEME

Bana iyilik dileme beni terk edip gideceğin an,
Çünkü her ne etsem,nereye gitsem,
İyi olamıyorum sesiz ve sensiz,
Aynadaki bana bedadım viraneyim diye,
Dönüp bakamıyorum,baksam bile kendimi görememki,
Sen gittin yok oldum,
Cihanımdaki ben söndüm.
Biliyorum insanlığın zalimliği nankörlügü,
Hayatın değişmez değiştirilemez gerçeğidir.

Ayrılırken iyilik dilemek rol gereği,
Biliyorum geçmişte acı tatlı günlerin hatırı,
Dostluğun anısıdır,
Kalanın iyi olmasını istemek.
Sensiz geçtim en dikenli yol oldu,
Sayende cihanım virane, hayatım elemle kederle doldu.

Öyle bir haldeyimki ben
Sanki keder denizine düşmüşümde sen gidince,
Şuursuzca çırpınıyorum,benliğimi kaybettim,
Sanki boğazıma kadar batmışımda,
Dertler deryasında amadeyim ben,
Bir çıkar yol arıyorum,bana uzatmanı bekliyorum.
Sanki can bedenden ayrılmış da,
Ben hala yaşıyorum.
Ya da tüm hislerim yitip gitmiş de,
Ne üşüyor ne de yanıyorum.
Bu yüzden;
Bana iyilik dileme sevgili,
Mutlu ol deme,
Kendime iyi bakmamı isteme.
Çünkü yapamıyorum.

Say ki uçurumun kıyısında kalmışım da.
Ne ileri ne de geri,
Tek bir adım atamamışım.
Say ki dipsiz bir boşluktaymışım da,
Yere çakılamadığım gibi,
Hiçbir şeye tutunamamışım.
İkimiz de biliyoruz sevgili;
Bunların tek bir sebebi var.
Sensin sen terkedip gitmen,
Ben seni unutamamışım,
Dön dönmelisin bana.